W trakcie odbudowy kamienic powstał unikatowy wystrój Domu Literatury. Meble i inne obiekty użytkowe były projektowane zgodnie z potrzebami użytkowników budynku i bezpośrednio dopasowywane do pomieszczeń, w których będą funkcjonować.
„Realizacja kompleksu kamienic Johna i Prażmowskich, których forma zewnętrzna odtwarza wygląd historyczny i jednocześnie wnętrze, jest od początku projektowane do konkretnych celów; to bardzo ciekawy przykład dostosowania dawnej zabudowy do nowych potrzeb.” (Anna Kostrzyńska-Miłosz: Historia Domu Literatury w Warszawie, https://fundacjadl.home.pl/autoinstalator/wordpressplugins1/wp-content/uploads/2023/05/Dom-Literatury-w-Warszawie_artykul.pdf)
Znaczną część tego wyjątkowego wyposażenia zaprojektowała Maria Chomentowska, związana z Biurem Odbudowy Stolicy oraz Instytutem Wzornictwa Przemysłowego. W realizacji projektu brali także udział wybitni artyści związani ze Spółdzielnią Artystyczną ŁAD, tacy jak Władysław Wołkowski i Hanna Lachert, a także twórcy z Wytwórni Mebli Stylowych Henryków.
Jak pisał Wiesław Wernic 25 czerwca 1950 roku na łamach czasopisma „Architektura”: „Ogółem – najlepsze wyposażenie, najwspanialsza oprawa ze wszystkich zabytkowych domów Warszawy. […] Budynek jedyny w swoim rodzaju, o wielkiej wartości architektonicznej, wspaniałej wartości użytkowej.”
W 2024 roku 227 obiektów znajdujących się do dnia dzisiejszego w Domu Literatury zostało wpisanych do Rejestru Zabytków Ruchomych Województwa Mazowieckiego.
Wpisane do rejestru meble oraz obiekty metaloplastyczne charakteryzują się wysoką wartością artystyczną i historyczną. Są one nie tylko świadectwem osiągnięć polskiej sztuki użytkowej z okresu powojennego, ale także cennym przykładem autentycznego wyposażenia wnętrz użyteczności publicznej, które powstało w czasie odbudowy Starego Miasta w Warszawie.
